Wie liegt er: De Morgen of Joris Vandenbroucke?

Onlangs nam ik het besluit om op zondagen weer een column te schrijven. Gisteren, slechts bij mijn tweede stuk sinds de herstart, veroorzaakte dit al de nodige ophef. De rode draad was de moeilijkheid om kritiek te uiten op bekende politici. Maar er was ook een passage over Conner Rousseau, die een uittredingsvergoeding van ongeveer 80.000 euro zal ontvangen. Dit stond Joris Vandenbroucke, fractieleider van de socialisten in de Kamer, blijkbaar niet aan. Hij beschuldigde me van leugens. Zijn kersverse partijleider Melissa Depraetere juichte deze reacties toe en deelde hartjes uit aan iedereen die me als leugenaar bestempelde. Omdat ik waarheid erg belangrijk vind, wijd ik opnieuw een artikel aan dit onderwerp. Niet om te zeggen wat de waarheid is, maar om genoeg aandacht te krijgen zodat we binnenkort allemaal weten wat er werkelijk speelt.

Volgens Joris Vandenbroucke heeft iemand die zelf ontslag neemt nooit recht op een vertrekvergoeding. Misschien was hij op een familiebijeenkomst en had hij te veel gedronken, waardoor hij verward was met een werknemer uit de privésector. Werknemers die zelf ontslag nemen, hebben doorgaans inderdaad geen recht op een vergoeding. Maar Joris vergat waarschijnlijk dat de regels voor parlementsleden toch iets gunstiger zijn. Zij hebben immers zelf kunnen stemmen over deze regeling en laten zichzelf natuurlijk niet in de kou staan. Wat had je gedacht? Laten we eens kijken naar de statuten die deze vertrekvergoeding regelen.

Als Conner had gewacht tot juni volgend jaar, zou hij recht hebben gehad op een vertrekvergoeding als hij niet opnieuw gekozen zou worden. Hij had perfect kunnen wachten tot die datum. Er zijn genoeg parlementsleden die zelden of nooit opdagen in het parlement. En je kunt ook enkele jaren ziek zijn en toch betaald krijgen, zoals we hebben gezien met Sihame El Kaouakibi. Als je ziek bent, word je niet ontslagen maar blijf je gewoon doorbetaald worden. Dit is natuurlijk logisch, want iedereen kan ziek worden, zelfs parlementariërs. Enkele dagen geleden meldde De Morgen dat Conner een ziektebriefje had ingediend dat geldig was tot eind december. Dit is een gebruikelijke periode voor iemand die worstelt met mentale problemen, dus dat lijkt ergens wel logisch. De Morgen meldde ook dat Conner had aangegeven aan zichzelf te willen werken. Dat is ook logisch wanneer je kampt met mentale problemen. Bijna alle Vlaamse kranten namen dit nieuws over. Als dit nieuws klopt, en daar mogen we toch wel van uitgaan, want De Morgen zal niet zomaar leugens verspreiden, dan heeft Conner Rousseau inderdaad recht op de vertrekvergoeding van 5 maanden plus een maand voor elk begonnen politiek loopbaanjaar. Op die manier komen we uit op een bedrag van ongeveer 80.000 euro. Dit is overigens ook niet iets dat je zomaar kunt weigeren. Het is een vergoeding waar je recht op hebt, mits er natuurlijk eerst een attest is afgeleverd door een arts.

Het verbaasde me dan ook gisteren enorm dat Joris Vandenbroucke plots beweerde dat Conner helemaal geen ziektebriefje had bezorgd aan het Vlaams Parlement. Uiteraard weet ik niet wat Conner heeft gedaan, we wonen niet samen en hij is niet echt mijn beste vriend. Maar wat mij wel duidelijk lijkt, is dat er iemand liegt. Ofwel is het De Morgen, ofwel is het Joris Vandenbroucke. Ik hoop dat dit de komende dagen duidelijk wordt, want de burger heeft recht op correcte informatie. Ik hoop dat dit artikel hierbij kan helpen, en als blijkt dat Conner helemaal geen vertrekvergoeding krijgt, dan schrijf ik opnieuw een artikel om dit recht te zetten. De waarheid verdient het om gehoord te worden. Leugens daarentegen moeten worden ontmaskerd, en dat zal ik blijven doen. Daarom zal ik wekelijks blijven schrijven.

Steven Arrazola de Oñate