In wat voor een wereld leven wij nu?

Op 12 augustus 2022 publiceerde Doorbraak in een Vrije Tribune een tekst die ik schreef over de wereld waar we, volgens mij, steeds meer naar toe gaan. Naar aanleiding van de zeer verontrustende oproep gisteren van de Nederlandse D66-leider Sigrid Kaag die stelt dat rechts-extremisten en complot-populisten de democratie bedreigen, deel ik hier nogmaals mijn tekst van vorige zomer. Persoonlijk ben ik niet van uiterst-rechtse signatuur maar ik heb wel moeten vaststellen de afgelopen jaren dat iedereen die zich kritisch uit ten aanzien van de overheid in die hoek wordt geplaatst. Dit is een zeer verontrustende evolutie. Iedereen die anders denkt dan wat jij denkt een bedreiging vinden voor de democratie, dat is volgens mij net een bedreiging voor de democratie. Als we partijen gaan verbieden en alle kritiek gaan wegzetten als complottheorieën, wat is dan het verschil met de totalitaire staten waar ze ons elke dag voor waarschuwen?

‘In wa veur ne weireld leven wij na’, vroeg François Backeljau zich af in 1994. Toen Luc Wyns de bekende VTM-serie schreef, leefden we eigenlijk in een best simpele wereld. François was een luie man die niets deed in het huishouden en zijn vrije tijd grotendeels doorbracht in café De Vuilen Hoek. Zijn echtgenote Maria Backeljau was dan weer constant bezig met het huishouden en keek gemiddeld zeven uur per dag naar televisie. Voor vele kijkers was dit blijkbaar zeer herkenbaar want de serie was gedurende jaren enorm populair. De vraag die François toen dagelijks stelde wanneer hij de krant las, wordt momenteel volgens mij veel te weinig gesteld. In wat voor een wereld leven wij nu?

Begin jaren ’90 kwamen we net uit de Koude Oorlog. Het Sovjetrijk implodeerde en van een bipolaire wereldorde kwamen we terecht in een multipolaire wereld met meerdere invloedrijke landen en regio’s. Er was wel één constante: de Verenigde Staten raakten moeilijk af van hun verslaving om overal de lakens uit te delen, bleven zich overal bemoeien en draaiden hun hand er niet voor om om regimes die hen niet gunstig gezind waren te vervangen door stromannen die wel hun belangen dienden. Het meest bekende voorbeeld (nog ten tijde van de Koude Oorlog) was Operatie PBSUCCESS, een door de CIA georganiseerde staatsgreep in Guatemala die de democratisch gekozen regering van Jacobo Árbenz Guzmán in 1954 uit het zadel stootte. En de CIA is hier nooit meer mee gestopt. Hetzelfde gebeurde in Iran (1957), Congo (1960), Chili (1970), Afghanistan (1979), Polen (1980), Panama (1989), Zaïre (1996), Joegoslavië (2000), Kyrgyzstan (2005) en Libië (2011).

Dit zijn dan nog de voorbeelden waar geen twijfel over bestaat en door de VS werden toegegeven. Er zijn nog een heel aantal andere landen waar de CIA vermoedelijk ook een zeer bedenkelijke rol heeft gespeeld. Velen zullen het niet graag lezen, maar de situatie in Oekraïne had er vandaag heel anders uitgezien als de VS zich niet hadden gemoeid in dit wespennest, uit een persistente drang om controle te bewaren en zelf de dominante macht te kunnen blijven. Uiteraard is Poetin een dictator en willen we nooit zo’n leider in onze eigen contreien.

Helaas hebben we de laatste jaren moeten vaststellen dat ook bepaalde Westerse leiders maar al te graag dezelfde bedenkelijke technieken als de ‘Russische Tsaar’ gebruikten. De voorbije twee ‘coronajaren’ werden ook bij ons censuur en propaganda ingezet om iedereen mee te krijgen in het verhaaltje dat we samen onze vrijheid gingen terugwinnen. Kritische denkers werden letterlijk de mond gesnoerd. Denk hierbij bijvoorbeeld aan de artsen die werden geschorst omdat ze zich kritisch hadden uitgelaten over het gevoerde coronabeleid of aan lector Sam Brokken die na zijn passage in De Zevende Dag van 14 februari 2021 werd ontslagen door Hogeschool PXL omdat hij een kritische vraag stelde aan professor Pierre Van Damme, die toen onterecht beweerde dat je 12 dagen na de tweede spuit niet meer besmettelijk kon zijn. Angst werd ingezet om meer controle over ons te krijgen. Politiegeweld tegen eigen burgers was op verschillende plaatsen schering en inslag.

Links en rechts

Naast de overgang van een bipolaire naar een multipolaire wereld werd het de afgelopen jaren ook duidelijk dat de klassieke tegenstelling tussen links en rechts, tussen arbeid en kapitaal totaal irrelevant is geworden. De huidige Belgische politieke partijen hebben dit echter nog niet begrepen.

Let op, het werk dat deze partijen in de 19de en 20ste eeuw hebben geleverd was zeer belangrijk. De socialisten kwamen zeer terecht op voor de rechten van de arbeiders. Zij werden inderdaad compleet uitgebuit en het was absoluut noodzakelijk dat er sociale rechten kwamen. De liberalen vormden een heel goed tegengewicht om mensen die kapitaal hadden opgebouwd te vrijwaren, want we wilden ook niet evolueren naar een communistisch systeem waar privébezit werd afgeschaft. Wie een objectieve analyse maakt van wat de laatste 20 jaar speelt, zal moeten erkennen dat dit nochtans exact is wat er nu aan het gebeuren is.

Rijke families

Door de massale geldcreatie van de laatste decennia is ons geld eigenlijk niets meer waard. De teller staat, alleen tijdens corona, al op 3000 miljard nieuwe euro’s. Zelfs een blinde had kunnen zien dat dit tot hyperinflatie zou leiden. De meeste westerse landen zijn nagenoeg failliet. Dit systeem is niet meer houdbaar en staat op ontploffen. Een aantal zeer rijke families (die ook zeer grote belangen hebben in BlackRock en Vanguard), zien dit al een tijdje aankomen en willen hun macht veiligstellen. Dit kunnen ze volgens hen het beste bewerkstelligen door te evolueren naar een systeem met één regering wereldwijd en met één nieuwe, digitale munt onder de totale controle van deze regering.

Op het eerste zicht zou je kunnen stellen dat dit niet eens zo’n slecht idee is. Er zouden inderdaad veel minder of geen gewapende conflicten meer zijn. Er zou geen ‘zwart’ geld meer zijn en misdaad kan bijna volledig aan banden worden gelegd. Iedereen zou een basisinkomen krijgen en de welvaart zou veel eerlijker kunnen worden verdeeld. Er is echter ook een andere kant van de medaille en daar staan we veel te weinig bij stil. Privébezit moet in hun model, na verloop van tijd, volledig verdwijnen. Dit is nodig om totale controle te kunnen bekomen.

De bedoeling is dat de mensen hun benodigdheden moeten huren en lenen van de staat, die de enige eigenaar van alle goederen wordt. De levering van goederen zal worden gerantsoeneerd volgens een sociaal puntensysteem. Dit houdt in dat alle burgers een bepaalde score krijgen op basis van hun gedrag. Op basis van deze score kunnen mensen op een zwarte lijst worden geplaatst en allerlei (voor)rechten verliezen, zoals de mogelijkheid geld te lenen of naar het buitenland te reizen, toegang tot sociale voorzieningen of de kans op een (goede) baan. Winkelen in de traditionele zin zal verdwijnen, samen met de privéaankopen van goederen. Elke persoonlijke beweging zal elektronisch worden gevolgd.

China

We zien dit overigens vandaag al in China waar dit systeem van quasi totale overheidscontrole en het bijhorende Social Credit System al zeer ver is gevorderd. Mensen die niet in de pas lopen en kritiek hebben op het beleid mogen niet meer reizen en kunnen geen huis meer kopen. Ze mogen het land of de regio waar ze wonen ook niet verlaten. Vrijheid zoals we deze lange tijd gekend hebben, zal steeds meer worden uitgehold en we gaan naar een extreem systeem van belonen en bestraffen.

De coronacrisis was dan ook louter een gehoorzaamheidstraining om te kijken hoe ver ze nu al konden gaan. Helaas hebben we moeten vaststellen dat zowat iedereen mee in de pas liep en ondanks alles blijft tot op heden een meerderheid in die pas lopen – ‘voor vrijheid’. Vermoedelijk zien we volgende herfst de laatste stuiptrekkingen van deze coronawaanzin. Nog één keer zullen ze proberen om mensen te isoleren en zullen de QR-pasjes opnieuw uit de gereedschapskist worden gehaald. Daarna zal de klimaathysterie overnemen, de krantenartikelen van de laatste weken bewijzen dit al volop. Ook dit draait enkel om meer controle en de uitrol van dezelfde agenda.

De eerste stap wordt de invoering van een Carbon Wallet oftewel een CO2-budget voor iedereen. We zullen moeten kiezen tussen vlees eten of met het vliegtuig op reis gaan. Mensen die niet op reis kunnen of willen gaan, kunnen hun credits verkopen en zo inkomsten genereren. Op die manier zal het gepromoot worden als een systeem dat ongelijkheid tegengaat. Elke dag worden nieuwe ballonnetjes opgelaten om de bevolking te kneden zodat dit overal kan worden ingevoerd. Vermoedelijk zal dit nieuwe systeem in de eerste landen worden ingevoerd in de loop van 2023. Op deze manier zullen we elk jaar iets meer slaaf worden en steeds meer vrijheden verliezen. Vrije markten en individuele keuze zullen vervangen worden door staatsinterventie en collectivisme. Privacy zullen we niet meer hebben.

We hebben dus nood aan een tegenbeweging die opkomt voor de belangen van de mensen. We moeten de tactiek van verdeel en heers doorprikken en samen een vuist vormen tegen de zeer kleine elite die streeft naar een Nieuwe Wereldorde. In tegenstelling tot Maria en François Backeljau kan je daarom best niet al te veel tv kijken of elke dag de krant lezen. Lees daarentegen wel boeken van historische denkers en filosofen. Denk zelf na en geloof niet alles zomaar omdat het u gezegd wordt. Wees waakzaam, want uw goedkeurend gedrag van vandaag bepaalt de wereld waarin uw kinderen zullen leven. Spreek u uit over wat uw waarheid is. Het vrijmoedige spreken is meer dan ooit heel essentieel geworden. Blijf daarom spreken, blijf nadenken, wees kritisch… en bovenal menselijk.

Steven Arrazola de Oñate

Deze Vrije Trubune was te lezen op 12 augustus 2022 in Doorbraak.