In het huidige politieke landschap worden de lijnen steeds scherper getrokken. Het debat lijkt meer op een slagveld, waarbij ideologische tegenstellingen en polariserende boodschappen de boventoon voeren. Deze week was het opnieuw duidelijk hoe de mainstreammedia ons een links narratief proberen op te dringen. Toch lijkt het erop, maar misschien vergis ik me, dat steeds meer mensen deze agenda doorzien. En dat fenomeen beperkt zich niet tot België of Europa, maar is zichtbaar in de hele Westerse wereld.
Laten we beginnen in de Verenigde Staten. Dag in, dag uit lijkt het alsof de media er alles aan doen om Kamala Harris neer te zetten als een superster. Als we hen mogen geloven is ze de belichaming van een moderne "wonder woman". Dat ze als vicepresident de afgelopen jaren nauwelijks zichtbaar was en dat haar partij verantwoordelijk is voor veel van de huidige ellende, blijft onbesproken. In plaats daarvan wordt er dagelijks ingehamerd dat alles met haar zal veranderen en dat we koste wat het kost moeten voorkomen dat "die duivelse Trump" opnieuw president wordt. Dit negatieve frame over Trump horen we al jaren. Ook deze week was het niet anders.
Wat wél interessant was, was de toespraak van Robert F. Kennedy Jr. afgelopen vrijdag. Volgens de media is deze man compleet gestoord en moet je vooral niet naar hem luisteren. Maar als de media dat zeggen, is het juist wél de moeite om eens te luisteren. Ik bekeek zijn hele speech, en hoewel zijn stem niet bepaald aangenaam is om naar te luisteren was de inhoud indrukwekkend. Hij legde helder uit hoe pijnlijk het voor hem is om te zien hoe de Democratische Partij, waarvan hij reeds zijn hele leven deel uitmaakt, compleet is ontspoord. Volgens hem streven ze enkel naar meer oorlog (bijvoorbeeld in Oekraïne) en zijn ze in de greep van Big Pharma en Big Tech, terwijl ze steeds meer censuur inzetten om hun narratief op te dringen. Een scherpe, maar terechte analyse als je het mij vraagt. De toespraak duurt een uur maar het is absoluut de moeite om er tijd voor vrij te maken. Kennedy kondigde ook aan dat hij geen kandidaat meer is voor de presidentsverkiezingen en legde uit waarom.
Enkele uren later verscheen Kennedy dan op een congres van de Republikeinse partij, waar hij werd aangekondigd door Trump. De beelden van duizenden uitzinnige mensen zijn veelzeggend. Als je die beelden bekijkt, en dat moet je echt doen, lijkt het haast onvermijdelijk dat Trump opnieuw president wordt. De media blijven hardnekkig proberen om Harris als de verlosser en Trump als de vijand te portretteren, maar het Amerikaanse volk doorziet dat inmiddels wel. Als Trump in leven blijft en de verkiezingen eerlijk verlopen, wint hij met gemak. Ik zie de tranen van journalisten en linkse activisten al voor me – en eerlijk gezegd kijk ik daar met enige voldoening naar uit. Boontje komt immers altijd om zijn loontje.
Dan naar België. Ook hier deed de Vlaamse media deze week verwoede pogingen om hun favoriete messias, Conner Rousseau van Vooruit, op een voetstuk te plaatsen. Tegelijkertijd wordt Georges-Louis Bouchez van de MR afgeschilderd als de grote boeman. Het lijkt wel een spiegel van de situatie in Amerika, waar Rousseau de rol van Harris speelt en Bouchez als de Belgische Trump wordt neergezet. De onderhandelingen voor een nieuwe regering verliepen moeilijk en volgens Rousseau en de media was dit volledig de schuld van Bouchez. Ze lijken te denken dat door Bouchez af te schilderen als een koppige dwaas, hij uiteindelijk wel zal zwichten. Maar Bouchez is een stuk slimmer dan zowel Rousseau als de journalisten, en hij zal – net als Trump in Amerika – voet bij stuk houden.
Het gaat nu over een belasting op meerwaarde bij de verkoop van aandelen. Dit treft bijvoorbeeld de slager die na 40 jaar werken zijn zaak wil verkopen om van zijn pensioen te genieten. De meerwaarde, waarvoor hij al jarenlang belasting heeft betaald, zou nu nogmaals belast worden. Bouchez verzet zich hier terecht tegen. België heeft immers al de twijfelachtige eer om de hoogste belastingdruk ter wereld te hebben, dus een krachtig "BASTA" is op zijn plaats. Overigens gaat het niet alleen om deze specifieke belasting. In de media werd het nauwelijks belicht, maar Bouchez verzette zich ook tegen andere belastingverhogingen in de nota. Zo bevatte De Wevers nota onder meer een btw-verhoging van 3% op voeding en renovaties, een verhoging van 250 miljoen aan accijnzen op brandstof, een nadelige hervorming van het VAA, een vermindering van fiscale voordelen voor woon-werkverkeer, en hogere belastingen voor ondernemers en bedrijfsleiders. Het is goed dat er nog een Franstalige liberaal is die ons Vlamingen beschermt tegen dit linkse beleid.
De Vlaamse media proberen echter het narratief te sturen: Bouchez zou verantwoordelijk zijn voor de vastgelopen onderhandelingen, terwijl Rousseau als held wordt opgevoerd. Wat wil men nu eigenlijk? Eerst partijen tot harde standpunten dwingen en dan achteraf vinden dat de grootste partij in Wallonië zijn breekpunt moet opgeven? Bouchez heeft groot gelijk dat hij niet toegeeft. Hij staat voor zijn principes en blijft trouw aan zijn verkiezingsbeloftes, in tegenstelling tot de Open VLD die al decennia na de verkiezingen steevast hun rug recht en toch buigen.
Het overheidstekort en de immense staatsschuld zijn niet veroorzaakt door de productieve, werkende bevolking. Het probleem ligt bij een overheid die niet kan omgaan met geld. We zien dat zelfs N-VA, de laatste jaren in Vlaanderen toch de meest liberale partij, nu bereid is om met links mee te gaan in belastingverhogingen, ondanks ze hun kiezers een heel ander verhaal hadden voorgehouden.
In deze context is het pijnlijk duidelijk dat de productieve klasse niet langer kan rekenen op politici die hun belangen verdedigen. N-VA verliest aan geloofwaardigheid door toe te geven aan linkse eisen, en dreigt daarmee dezelfde weg op te gaan als Open VLD: die was ook ooit rechts liberaal, nu noch rechts noch liberaal. Wat me blijft verbazen, is hoe gemakkelijk Vlamingen de almaar stijgende belastingdruk accepteren terwijl ze daar steeds minder voor terugkrijgen. Hoeveel langer zal dit standhouden voordat het systeem echt begint te kraken? De roep om nieuwe belastingen uit de socialistische hoek toont nog maar eens aan hoe de ideologie faalt zodra het geld van anderen op is.
Het is een verademing om te zien dat Bouchez weigert mee te gaan in dit spel. Terwijl De Wever steeds verder richting linkse compromissen schuift, blijft Bouchez trouw aan de liberale principes van zijn partij. Hij herinnert ons eraan dat besparingen noodzakelijk zijn, en dat de overheid moet afslanken in plaats van steeds nieuwe manieren te zoeken om geld uit de zakken van de burgers te kloppen.
Ik ben alleszins benieuwd hoe het de volgende weken en maanden verder zal evolueren. Terwijl de media waarschijnlijk zullen blijven proberen om Kamala Harris en Conner Rousseau te verheerlijken en tegelijkertijd Donald Trump en Georges-Louis Bouchez te demoniseren, wordt het steeds belangrijker om kritisch te blijven. Geen enkele politicus is perfect en elke partij maakt fouten. Het zou de media sieren als ze die nuance eindelijk weer zouden toelaten in hun berichtgeving. Anders dreigen ze hun geloofwaardigheid volledig te verliezen, met alle gevolgen van dien.
We moeten vermijden om politiek te reduceren tot een strijd tussen helden en schurken. De uitdagingen waar we voor staan vragen om meer dan simplistische oplossingen of vijanddenken. Wat we nodig hebben is een volwassen debat waarin we niet alleen elkaars standpunten respecteren, maar ook kritisch blijven op ons eigen wereldbeeld. Of het nu gaat om Kamala Harris, Robert F. Kennedy Jr., Georges-Louis Bouchez of Conner Rousseau. Het echte doel moet zijn om de inhoud centraal te stellen en niet te verzanden in persoonlijke aanvallen en ideologische schermutselingen. De toenemende polarisatie in de maatschappij is niet enkel te wijten aan politici, maar ook aan een media-apparaat dat zich steeds meer als een ideologisch wapen gedraagt. De vraag is hoe lang we dat nog accepteren. Het risico bestaat dat het ooit echt uit de hand loopt, vooral in landen zoals de Verenigde Staten. De verantwoordelijkheid hiervoor ligt niet alleen bij mensen als Trump, maar ook bij de media die steeds verder bijdragen aan de polarisatie door hun propaganda en gebrek aan neutraliteit.
Steven Arrazola de Oñate
Goed stuk. Ik heb bij de tekst in HLB ( Het Laagste Nieuws) over Trump en Kennedy: "dit is slijksmijterij". Maar het zal wel niet verschijnen. Die moed hebben ze niet eens.